post

Relacja z Nocy Kupały 2024

W tym roku ponownie wybraliśmy się do gminy Harasiuki na Podkarpaciu, aby świętować Noc Kupały. Na Obrzęd wybraliśmy urokliwe, ustronne miejsce zaraz przy rzece Tanew. Pogoda nam świetnie dopisywała przez cały dzień, chociaż po wezwaniu Strzyboga w trakcie Obrzędu, ten postanowił nas uraczyć delikatnym, chwilowym deszczykiem :). W trakcie Obrzędu żegnaliśmy odchodzącego już Jaryłę, witaliśmy Kupałę, składaliśmy wiele ofiar dla Bogów i Przodków, nie zabrakło też oczyszczających skoków przez Święty Ogień. Przeprowadziliśmy również zaślubiny Ognia z Wodą, tym samym rozpoczynając okres bezpiecznych kąpieli w rzekach. W tym czasie można było również skorzystać z oczyszczających mocy Wody, jak i puścić nurtem rzeki pięknie uplecione wianki.

Następnie udaliśmy się na znane nam już z poprzedniego roku miejsce, gdzie rozpoczęliśmy całonocną Biesiadę. Przez noc nie zabrakło wielu śmiechów, ciekawych rozmów, Czarnych Historii (powróciła też langusta dla niewtajemniczonych osób 🙂 ), nocnych spacerów w poszukiwaniu księżyca. O świcie wybraliśmy się ponownie na miejsce Obrzędu, gdzie przywitaliśmy nowe, Dadźboże słońce.

Dziękujemy wszystkim, stałym Gromadnikom, osobom nowym, wieloletnim przyjaciołom za wspólny Obrzęd i Biesiadowanie — każdy z Was dodał swoją unikalną cząstkę do tego wydarzenia. Niech na przyszłoroczną Kupałę będzie nas jeszcze więcej, a Święty Ogień niech zapłonie jeszcze większy.

Views: 26

post

Relacja z Ogólnopolskiego Święta Stado 2024

W dniach 24-26 maja mogliśmy po raz kolejny uczestniczyć w cudownej ogólnopolskiej inicjatywnie Święto Stado. Ten rok charakteryzowały różne zmiany, między innymi nowe miejsce Święta jak i jego formuła. Od tego roku zmieniony został ryt Obrzędowy tak, aby uwzględniał zapisy z kazania Łukasza z Wielkiego Koźmina przedstawione przez prof. Krzysztofa Brachę na III Ogólnopolskim Zjeździe i Wiecu Rodzimowierczym w 2015 roku. Dokładne omówienie rytu, wszystkich zmian oraz ich zasadności przedstawił żerca ZWRP Ród Zbigniew Walkowiak w artykule „O potrzebie odnowy duchowej Święta Stado” zamieszczonym w 31 numerze magazynu Gniazdo. Artykuł jest również opublikowany w całości na stronie internetowej Gniazda.

Fot. Rekografia, umieszczone za powoleniem Święto Stado

Na miejsce przybyliśmy już w czwartek, żeby wspólnie z organizatorami i wolontariuszami przygotować miejsce na całe wydarzenie. Dzień upłynął nam na różnego rodzaju pracach i przygotowaniach do samego Święta, między innymi na ćwiczeniu choreografii przez osoby będące w Orszaku.

Fot. Rekografia, umieszczone za powoleniem Święto Stado

Piątek był tzw. Dniem Zielonym. W ten dzień najwięcej uwagi poświęciliśmy młodym ochotnikom, spośród których wybrani zostali Junak i Junoszka, czyli najmłodsze osoby wchodzące w skład Orszaku. Cały ten czas był bardzo wesoły i dynamiczny, obfitował w różne konkurencje oraz dużo tańców :). W ten dzień odbył się również Obrzęd otwarcia, przywitanie rusałek oraz postawienie słupa majowego.

Fot. Rekografia, umieszczone za powoleniem Święto Stado

Głównym dniem święta, zawierającym najwięcej elementów była sobota. To w ten dzień przywitaliśmy Orszak, z Boską Parą — Leli i Łado na jego czele. Bogowie otrzymali od nas wiele darów, a następnie wspólnie podążyliśmy do Boskiego Ognia, gdzie przeprowadziliśmy Obrzęd Główny. W trakcie Obrzędu żercy wielu gromad z całej Polski składali ofiary Bogom, Boskiej Parze oraz Przodkom. Pod koniec obrzędu reprezentanci gromad zrzeszonych w ZWRP Ród oraz osoby zaprzyjaźnione ze związkiem złożyły szczodrą ofiarę w podzięce za zakończenie długiego procesu rejestracji związku wyznaniowego. W trakcie Obrzędu byliśmy również świadkami pięknych wydarzeń — okazania oraz postrzyżyn. Po Obrzędzie nastąpił czas Boskiego Wesela — tańcom, śpiewom oraz zabawie nie było końca :).

Fot. Rekografia, umieszczone za powoleniem Święto Stado

W niedzielę nastąpił czas Obrzędu końcowego, odejścia Boskiej Pary, odprowadzenia rusałek i pożegnań z uczestnikami Święta. W tym miejscu należałoby zamieścić podziękowania wszystkim osobom, dzięki którym to Święto miało swój wyjątkowy charakter. Nie jestem w stanie wymienić tutaj wszystkich osób tak, by nikogo przypadkiem nie pominąć, dziękuję zatem po prostu każdemu z Was, kto przybył na Święto i w swój sposób dołożył swoją unikalną cegiełkę do tego wydarzenia. Cieszymy się, iż jako Chram Swargi mogliśmy przybyć z Podkarpacia i być również częścią tego Święta :).

Fot. Rekografia, umieszczone za powoleniem Święto Stado

Views: 70